Veronnie wśród insomnii

„-Chodź przedstawię ci resztę. Tylko pamiętaj, tu wszyscy jesteśmy trochę jebnięci.” W ciągu ferii zimowych przeczytałam kilka kolejnych polskich książek i dopiero wówczas zauważyłam, że Polacy w swoich książkach przeklinają o wiele częściej niż obcokrajowcy. Może to po części sprawa tłumacza, ale nadal. Naprawdę zraża mnie taki prymitywny język (sama też nigdy nie przeklinam), lecz o dziwo ta książka nie istniałaby bez nich. Zabawna, pełna trafnych dowcipów i niezwykle ciekawa. Chłopcy, którzy odłączyli się od Piotrusia Pana i zamieszkali w Drugiej Nibylandii razem z Dzwoneczek, przeszli ogromną przeminę. Jakub Ćwiek z małych, może trochę agresywnych chłopców z wyspy zamienił ich w gang groźnych i bezwzględnych motocyklistów. Jest to moje pierwsze podejście do książek Ćwieka i nie jestem rozczarowana. Naprawdę bardzo dobrze bawiłam się podczas jej czytania, a obrazki bohaterów i niektórych sytuacji z książki nadały jej swoisty klimat. „Oto druga Nibylandia (...) Wielka jak dziecięce oczekiwania, ale też brudna, zniszczona i obdarta jak dorosłość.” Ubolewam jednak nad tym, że przynajmniej w tym roku nie będę miała na tej książce podpisu autora. Ponieważ tak naprawdę kupiłam ją, żeby zapoznać się z twórczością Ćwieka i otrzymać jego autograf na dorocznym Pyrkonie. Niestety jednak nie miałam jak przyjechać do Poznania, więc moje spotkanie z autorem zostaje przeniesione na czas nieokreślony. Mam nadzieję, że nie później niż do października, kiedy odbywają się Targi Książki w Krakowie. POLECAM BARDZO GORĄCO!!!